Wij wandelen as waar we willen, zelfs over de Veluwe. Met dank aan zus en zwager.
Route langs beken, sprengen, graf- en galgenheuvel, Cannenburgh, 12 km
Een nauwkeurige routebeschrijving kan ik niet reproduceren, ook niet met hulp van Google maps. Het wemelt van de wegen, paden en weggetjes op de Veluwe ten westen van Vaassen, het gebied tussen de Gortelseweg in het noorden en de Elspeterweg in het zuiden.
We verlaten Vaassen via de Elspeterweg. Kruisen op de Gortelseweg de Geelmolensche Beek. Aan de Hattemseweg is een feestje aan de gang in Mollenvlied. Vanaf hier gaan we Kroondomein Het Loo in. Koningin Wilhelmina 'schonk' een deel van haar grondbezittingen aan de staat. Ze was wel zo leep om te regelen dat de opbrengsten en het gebruiksrecht van het domein de koninklijke familie toekwamen. Het beheer wordt in 1971 overgedragen aan de Staat. Mocht de monarchie worden afgeschaft, dan krijgen de Oranjes de geschonken terreinen terug. Gouden deal als je het mij vraagt.
Ondertussen mag heel Nederland wandelen over het bladerdek en de herfstkleuren en de paddenstoelen bewonderen. Om te voorkomen dat schadelijk wild de tuinen in bewoonde gebieden ruïneert, zijn er hekken geplaatst (en ook een beetje om jagende prinsen wat privacy te bieden). Daardoor is het domein niet overal toegankelijk en is de kans dat je oog in oog komt met een zwijn tamelijk klein. Na een aantal kilometers maken de beuken en eiken plaats voor heide, lariksen en berken, bospaden worden zandpaden. We passeren een grafheuvel uit de Steentijd en pauzeren een wijle op de Galgenberg. Een galg staat er niet meer, maar als je nou per sé daar dood wil, neem dan een hapje paddenstoel.
We laten de hei achter ons. Langs kleinschalige boerenbedrijven (inmiddels paardenhouders?) gaan we richting geciviliseerd Vaassen. Langs het pad is sprake van 'buitelende beken' volgens http://www.wandelzoekpagina.nl/trage-tochten/pdfs/trage-tocht-vaassen-buitelende-beken-langs-sprengen-en-beken.pdf. Onderstaande wasserij maakte gebruik van de Rode Beek met ijzerhoudend water om energie op te wekken en van het schone water in de Nieuwe Beek om te wassen.
Kasteel Cannenburg is het toetje van deze wandeling. Het restaurant in het koetshuis hadden we al vaker bezocht, nu benaderden we het kasteel van de andere kant. Een imposant hekwerk geeft toegang tot het goed onderhouden park met allemaal rechte lijnen zoals het filmpje laat zien. Het parkplan is denk ik van eerder datum dan de mij bekende Zocher(-achtige) parken.
De wandeling in het kort:
autoluw: ja
begaanbaarheid: goed, asfalt, zand- en bospad
geluidswaarneming: pratende medewandelaars
weer: behoorlijk veel wind, overwegend droog (storm op 28-10)
consumpties: krentenbollen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten