Westbroekroute

3 juli, 13 km
Kerkdijk Westbroek, Berts Bospad, Kanaaldijk, Nieuwe weg, Laan van Niftarlake Tienhoven, Looijdijk, Heuvellaan, Kerkdijk

ANWB route met bordjes. Het boekje waarschuwde nog: parkeer niet bij de eerste de beste kerk in Westbroek, want dan moet je een stuk verder. Wij parkeerden dus bij de eerste de beste kerk in Westbroek en moesten een stuk over de drukke en voetgangersonvriendelijke Kerkdijk. Maar dit plaatje maakte veel goed.

De volgende  kerk langs de dijk was vlakbij de toegang tot het Berts Bospad. Genoemd naar Bert Bos die ooit boswachter was in het gebied. Het 5 km lange pad voert slechts zeer ten dele door bos. Lekker drassig veenmoerasbos, geurend naar kamperfoelie (uit een aanpalende tuin).
Van het bos naar de zompige Zodden. Een gebied dat sinds 1991 beheerd wordt door Staatsbosbeheer en dat er vanuit de lucht zo uitziet. Sbb houdt de trekgaten open om er trilveen in te laten ontstaan.

 

Na het bospad het graspad tussen de petgaten. Daar was recentelijk heel hoog gras gemaaid. Het gras lag er nog en bemoeilijkte het lopen aanzienlijk. Hevig verlangend naar begaanbaar asfalt bereikten wij het Tienhovens kanaal. De in de eerste helft van de 19e eeuw gegraven grens tussen Noord Holland en Utrecht dient eigenlijk geen enkel doel, maar comfortabel wandelen is het wel, zo langs die brede sloot met natuurgebieden aan beide oevers. Overal bankjes en informatiepanelen. Dichter bij Tienhoven vergapen we ons aan idyllische woningen aan de Breukeleveense plas. Op de Laan van Niftarlake passeren we de op enige afstand van elkaar gelegen huisjes met afgereden hoeken.

Verderop langs de Looijdijk worden wij nog een superdeluxe  boomhut gewaar. Terug op de Kerkdijk in Westbroek fotograferen we engelenramen van een aantal boerderijen die

allemaal volgens hetzelfde kunstje zijn gemaakt. Eén van de bewoners dacht er het zijne van en kwam ons achterna op de fiets.

 

Het weer: benauwd zomeravondweer, veel muggen in de lucht en veel kamperfoeliegeuren.