Montfoort

8 mei, 8 km
Knollemanshoek, Blokland, Tiendweg, Parklaan, Stadspark, Julianalaan, Lievevrouwegracht, Om 't wedde, Hoogstraat, IJsselpoort, IJsselplein, Hofdijk, Mastwijkerdijk, Achthoven west, Slotlaan

De buienradar gaf aan dat het na 8 uur zou gaan regenen en onweren, dus begonnen we de route op het vlakke land in de Knollemanshoek. Tegen de tijd dat we over de Tiendweg Montfoort hadden bereikt begon het te regenen.Iets over achten inderdaad. De Tiendweg is in aanleg ruim 800 jaar oud, maar in 2011/2012 weer herkenbaar gemaakt door Landschap Erfgoed Utrecht. Leuk om over zo'n kaai tussen bizarre knotwilgen door de weilanden (zonder vee en zonder pinksterbloemen) te lopen.
Vanuit het Stadspark kijk je door bloeiende perenbomen op de stadsmuur en  molen van Montfoort.

Met een beetje gedonder en 1 klein bliksempje op de achtergrond lopen we langs de Johannes de Doperkerk. Trouwlocatie van pa en ma. Van een architect die gezien wordt als de opvolger van Alfred Tepe met ook een lange staat van dienst: Wolter te Riele. Ik vind dit kerkgebouw uit 1920 met al die dakjes wel leuk.

Voordat we de stad uitgaan, wachten we een serieuze bui af onder de IJsselpoort. Het oude stadhuis (1375) met poort is nu restaurant. Verboden voor rolstoelgebruikers?  Zijn onze ouders destijds in dit stadhuis in de echt verbonden? Blokland hoorde in 1953 nog bij Willeskop. En Willeskop was tot 1989 een zelfstandige gemeente. Maar waar was het Willeskopse gemeentehuis?

Als we de brug over zijn, gaan we over de Hofdijk naar Mastwijk. We passeren Hofdijk 63 uit 1882. Tamelijk recent verbouwd. Droomklus!
De Mastwijkerdijk is ook al zo'n 800 jaar oud, net als de Tiendweg en Heeswijk. Vanuit Montfoort is de rechterkant, soms strak langs de IJssel,  tamelijk dicht bebouwd. Inmiddels regent het én schijnt de zon, we zien één felle regenboog en een vagere er omheen.

Aan de linkerzijde staan veel minder huizen. Op nr. 45--I wel Kinderopvang Het Bonte Koetje. Het soort dagverblijf waar vaders voor in de rij staan. Check het team. Verder plat polderland tot aan Linschoten en Harmelen. Bij de vroegere afvalstortplaats zijn verhogingen zichtbaar. Hier wordt gewerkt aan nieuw recreatieterrein. Als we ook De Witte Swaen zijn gepasseerd, zijn we weer bijna bij ons antieke voertuig aan de Slotlaan. De laan dankt haar naam niet aan een slot of kasteel of zo, maar aan een aan de laan gevestigde familie Slot. Naar de Witte Swaen moet ik in gezelschap van zus nog maar eens terug met vervoer met groot laadvermogen. In de Volkskrant verscheen in 1995 een artikel van ene Raaff die met zijn vaartuig over het gedeelte Hollandse IJssel voer waarlangs wij vanavond wandelden.