Van verdedigingswerken, inundatiekanalen en waterlinies begrijp ik eigenlijk niets. Ook niet nu ik me tijdens deze wandeling heb laten verrassen door de aanwezigheid van zoveel onderdelen van de
Hollandse Waterlinie in Tull en 't Waal en Schalkwijk. Ook al zijn ze, geloof ik, volkomen nutteloos: de gebouwen, de grachten en kanalen zijn moooooi in dat platte land aan de Lek en ze hebben in heel veel mensenlevens een grote rol gespeeld.
Wandeling aangevangen op het Elpad, dat er weer wonderschoon bijlag.De eerste
koekoek van dit jaar gehoord.
Via de Kaaidijk de Schalkwijker wetering over, langs het inundatiekanaal over onverhard terrein naar de Waalseweg,de nieuwe brug over het inundatiekanaal over, langs de
Molenbuurt van Tull en 't Waal de Achterdijk op richting Schalkwijk. Nergens een bordje 'Stiltegebied' gezien, maar de Achterdijk veel stiller dan bijvoorbeeld Blokland. Via de Groeneweg, waarlangs allerlei 'werken' gecamoufleerd door hoogstamfruitbomen, naar de Lekdijk. Bij Fort Honswijk ontdekten we de
Liniepont en troffen we een klein ijzeren beeldje aan.
. Een stukje verderop stond diep in de slootkant net zo'n sokkel met een vleermuisachtig beestbeeldje. Langs de Gedekte Gemeenschapweg (zie dat
filmpje)
met gevaar voor eigen leven weer terug naar Tull langs het
Werk aan de Korte Uitweg en het
Werk aan de Waalse wetering.
Ht weer: windstil, zonnig en warm. Opmerkelijk: één van de inhalende wielrenners uit het peloton bleek een bekende. Als je een uurtje of twee hebt rondgewandeld door wonderschoon landschap is Nieuwegein wel heel lelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten